PONFERRADA. Café de Arlés, do 3 ao 31 de outubro.
Niño 2
Existe outro mundo máis alá deste, que vemos poboado de éxtase e agonías borrados no devir dos tempos, afundidos no ocaso e que aínda así ás veces poden renacer. Existen segredos, esperanzas, dores e agonía apenas murmurados. Éxtase e condena, ceos e infernos, vellos e nenos. Miradas doces, tenras, soñadores eternos, optimistas impertérritos, paixón e serenidade. Existen e aí están. Simplemente míraos, ao redor teu, tan próximos e tan afastados. Existen habitacións, lugares que agochan recunchos, solpores que se afunden nas sombras, cimbros salvaxes, vales sombríos, existe a natureza e tamén as súas criaturas. Existen os homes, seres humanos que calan e falan, que suspiran e soñan, e o seu silencio oculta profundidades lamacentas ás veces, luminosas outras, e as súas palabras, inevitablemente, perderanse para sempre na maxia da imaxe.
José Angel Alonso García
Avilés 1972
Cando o resto dos nenos do barrio xogaban a policías e ladróns a través de tantas cidades onde viviu, J. Ángel (Abaloo) decidiu que el xogaría a viaxar coas imaxes. En realidade, quizais non houbo decisión. Quizais certas imaxes nos elixen a nós e non pode un senón abandonarse a eses mundos de soños e regresar unicamente cando lle lembraban que tiña que facer os deberes ou comer a merenda. E quizais a modo de premonición esa evasión tan temperá significou un modo de aliviar a carga da vida adulta. Unindo realidade e maxia. Nostalxia daqueles momentos onde o tempo, as leis e o espazo se esvaecían entre as súas mans. E probablemente tamén unha necesidade de mostrar aos demais nenos a beleza que nos rodea por todas partes. Un berro, onde queira que estean xogando.
